Jest to ideologia opierająca się na teoriach politycznych filozofów Komunizmu: Karola Marksa i Fryderyka Engelsa, podkreślająca wspólną własność produkcji i gospodarkę planową. Głosi on, że każdy powinien pracować zgodnie z własnymi zdolnościami i otrzymywać zapłatę odpowiednią do jego potrzeb. Marks i Engels w „Manifeście komunistycznym” (1848 rok) sformułowali pogląd, że społeczność ludzka, która przeszła przez następujące po sobie stany niewolnictwa, feudalizmu i kapitalizmu, musi wkroczyć w komunizm. To stanowi, wraz z wiarą w determinizm ekonomiczny, podstawę komunistycznego materializmu dialektycznego. Marks wierzył, że kapitalizm stał się barierą postępu i powinien zostać zastąpiony przez dyktaturę proletariatu (klasy robotniczej), która stworzy społeczeństwo, która stworzy społeczeństwo socjalistyczne. Potocznie komunizmem określa się ustrój w państwach kierowanych przez partie komunistyczne. Wyodrębniły się one z ruchu komunistycznego. W wyniku rewolucji październikowej 1917 roku powstało (1922 rok) pierwsze państwo komunistyczne – ZSRR. Odtąd ZSRR uzurpował sobie prawo do przywództwa światowego komunizmu (jego poważnym rywalem stały się z czasem Chiny).
Po więcej wiadomości ze świata polityki i historii zapraszamy na serwis https://ezielona.pl/.
W latach sześćdziesiątych XX wieku wiele partii komunistycznych w krajach kapitalistycznych, na przykład w Japonii, a także we Francji i Włoszech, odrzuciło dominację radziecką (ukształtował się tam eurokomunizm). Natomiast później w latach osiemdziesiątych w Europie Wschodniej rozprzestrzeniała się wolność polityczna i ekonomiczna; ZSSR wciąż miał silną pozycję, ale nastąpiło rozluźnienie partyjnej ortodoksji i pojawiła się polityka pierestrojki. W państwach Układu Warszawskiego rządy komunistyczne słabły i coraz bardziej realna stawała się wizja demokratyzacji życia politycznego. Nastąpiło to ostatecznie w 1991 roku. Inaczej rozwijał się komunizm w Libii (próby połączenia rewolucyjnego socjalizmu z islamem) i w Kambodży, gdzie działali skrajnie lewaccy Czerwoni Khmerowie (w 1975 roku przejęli władzę). W Ameryce Łacińskiej widoczny był amerykański strach przed komunizmem; demokratycznie wybrany rząd marksistowski w Chile został obalony w 1973 roku, a socjalistyczny rząd w Nikaragui (do upadku w 1990 roku) został wmieszany w wojnę domową przeciwko popieranym przez USA partyzantom (contras). Państwami komunistycznymi są nadal: Korea Północna, Kuba, Chiny, Wietnam.
